داورانی که نخواستند آن‌ها را ببینند مریلا زارعی، امین حیایی، شهاب حسینی و غزل شاکری

به گزارش «فیلمما» به نقل از «فیلم نیوز»، داوران و برگزارکنندگان یا یک فیلم و بازیگر را مطلقاً خوب می‌بینند یا مطلقاً بد و اصلاً حساب نمی‌کنند. با این نگاه سیمرغ‌ها بین سینماگرانی که یک سال تلاش کرده‌اند، پخش نمی‌شود و جایزه‌ای که ذاتاً ارزشمند است در میانه این مصلحت‌اندیشی تبدیل به جایزه‌ای ریاکارانه خواهد شد و برندگان آن حتی با وجود محق بودن توسط سینماگران و مخاطبان پس زده می‌شوند. در میان سیمرغ‌های جشنواره، مهم‌ترین آنها که بیشتر از همه مورد توجه مردم و منتقدان قرار می‌گیرد چهار سیمرغ بازیگری نقش های اول و مکمل مرد و زن است . سیمرغ‌هایی که شکار آن توسط بازیگران به حکم شمشیری دو لبه هم می‌تواند ارج و رقم شان را بالا ببرد و هم دچار عجب شان کند و از صدر به زیر بیفتند. میلی و مصلحتی بودن اهدای سیمرغ‌ها چنان هویداست و تشت آن چنان از بام کاخ جشنواره فرو افتاده که دیگر کسی از اینکه چطور فیلم پیشمرگ، سیمرغ فیلم برگزیده مخاطبان را می‌گیرد یا چطور زیبا صدایم کن بدون گرفتن هیچ سیمرغی در بخش‌های اصلی، سیمرغ بهترین فیلم را از آن خود می‌کند، تعجب نمی‌کند. چنانچه گرفتن سیمرغ نقش مکمل بابت بازی در تنها یک سکانس و یا داشتن گریمی سنگین که آن هم سابقه پیشینی دارد برای مخاطبان اگرچه عجیب ولی دور از ذهن نیست. چنانچه در همین جشنواره نیز رخ داد.

در جشنواره امسال به مانند ادوار پیشین شاهد حضور بازیگران کارکشته بودیم که حضورشان گرمای خوبی ایجاد کرد. بازیگرانی که دیدن نام شان در جمع نامزدهای جشنواره این نوید را می‌داد که شکارچیان سیمرغ بازیگری، چهره های شاخص و شناخته شده باشند اما دست تقدیر و نظر داوران، صیادان دیگری را به سیمرغ‌ها رساند.