به گزارش «فیلمما» به نقل از «فیلم نیوز» دهه 50، سینمای ایران به دو سطح تبدیل شده بود که هرکدام راه خودش را میرفت؛ سینمای موج نو و جریان فیلمفارسی. روشنفکران و جوانان دنبالهروی سینمای غرب، طرفدار سینمای موج نو بودند و مخاطب عام هنوز هم آخر هفتهها خانوادگی به تماشای سینمای فیلمفارسیها مینشستند. گروه دوم ملغمهای بود از داستانهای ناموسی و عشقی که گاهی هم دز کمدی آن بالا میرفت. زن در موج نو از دستآویز جنسی و عشقی آرامآرام خارج میشد و به محور اصلی قصه تبدیل میشد. اما در فیلمفارسی همچنان زیبایی و جذابیت زن بود که مورد توجه قرار میگرفت. در همین دوران بود که ستارگانی پا به سینمای ایران گذاشتند. ستارگانی که چهرهشان در به ظهور رسیدنش در سینما حرف اول را میزد. «شورانگیز طباطبایی» از همین بازیگران چهره بود. دختری چشم روشن با زیبایی خیرهکننده که از سال 1352 پا به سینما گذاشت. در چند فیلم اول با نامهای مستعاری مثل شاپرک و کاترین حضور داشت، اما کمکم با همان نام اصلی خود یعنی شورانگیز در کنار بازیگران باسابقهتر قرار میگرفت. طباطبایی تنها 5 سال در سینمای ایران فعالیت کرد و پس از انقلاب خانه نشین شد، اما خاطرات بازیگری او در همان مدت کوتاه در ذهن مخاطب عام سینمای ایران ماندگار شده است.
با عضویت در خبرنامه فیلمما، از آخرین خبرهای روز سینمای ایران و جهان مطلع شوید.
آخرین دیدگاهها